۹ کاذب

سلام آقا امیر 

به همین زودی کم آوردین؟

اصلا کلاس عوض بشه حتی بدتر از این کلاس، شما که عوض نشدین! به خودتون ایمان داشته باشین، یادتون بیارین اساتید تون راهنمایی نکردن در این شرایط؟

خب وضعیت کلاس افتضاح، به نظرتون هیچ کاری نمیشه کرد؟! اصلا از کجا معلوم جاتون رو عوض کردن که ببین چقدر مهارت دارین یا شاید سنجیدن که واقعا مهارت دارین و میتونید اداره اش کنید؟

تو رو خدا به خاطر دو سه تا داش آموز، خروج والدین  ناامید نشین.

«فقط یک چیز می‌تواند
رسیدن به یک رویا را ناممکن سازد
ترس از شکست!»

پائلو کوئیلو
 

این ترس لعنتی نشدن، شکست، وای نتونم از پسش بربیام رو بریزین دور، وای نشه ...؟ 

چرا تو ذهن خودتون از الان شکست خوردین؟ صداتون گرفته چرا؟

امید داشته باشید به خدا که میتونید اینو جدی میگم فقط کمی رها کردن شرایط قبل، درک و پذیرش شرایط الان جلوتونو گرفته!

دو سه ماه اول سال تحصیلی همیشه سخته 

سال اولی باشی واقعا سخته 

سال اولی تو یه کلاس شلوغ با پایه ضعیف باشی وااااقعاااا سخته 

ولی بعد گذشتنش فقط خاطرات شیرین می‌مونه 

به روحیه خودتون ارزش قائل بشید 

اگه سرفصلها رو خوب نرسونید، اگه فلان مبحث رو کامل یاد نگیرن، همه قابل جبرانه 

روحیه شماست که بیشترین تاثیر رو میذاره روشون 

حس و حال خودتون رو به هر روشی که مناسب خودتونه خوب کنید 

میگذره

چالشها طبیعیه 

اولیای رو مخ تو مدارس شهری طبیعیه (یکی از دلایلی که فکر میکنم مدارس روستا بهتر باشن :/ ) 

آخر قصه خوشه انشاءالله