- یکی از انتقادایی که به دانشگاه فرهنگیان همیشه وجود داره (و نمی‌دونم به سایر دانشگاه‌ها هم می‌تونم تعمیم بدم یا نه) اینه که در هر زمانی به ما یک سری توصیه‌هایی میشه که جنبه‌ی تئوری داره و می‌گن که باید این نکات رو در کلاس مراقب باشیم و باید ها و نباید هایی بهمون می‌گن که انگار جزئی از قانون مدرسه هست. اما هیچ وقت نمیان و مسئله‌ای شرح و بسط بدن و بگن که در شرایط مختلف باید چیکار کرد.
به عنوان مثال ساده می‌تونم بگم که جهت برقراری نظم و سکوت در کلاس از برخورد فیزیکی با دانش‌آموزان به شدت پرهیز کنیم. اما هیچ وقت نمی‌گن که چگونه محیط کلاس رو کنترل کنیم تا بتونیم درسمون رو ادامه بدیم.
- نظرات مربوط به هر فیلم رو می‌خونم خیلیا رو می‌بینم که صرفا در حد چند کلمه فقط نوشتن «عالی» ، «مضخرف» ، «ارزش دیدن داره» و ... در حالیکه باید داخل این کامنت‌ها توضیح داده بشه که چرا عالی هست؟ چرا مضخرفه؟ آیا ژانرش با توضیحاتی که داده شده متناسب بوده؟ از داستانش خوشتون نیومده؟ و ...
- داخل یک کانال تلگرامی صحبت از فیلم و سینمایی شد و من هم کامنت دادم که فیلم سینمایی ایران ارزش تماشا کردن نداره. چه برسه به اینکه بخوام مجموعه‌های خانگی (؟) مثل شهرزاد و غورباقه و ... رو هم تماشا کنم. بعد از اون یک فردی اومد و گفت که :«دیدگاه صفر و صدی نسبت به چیزی کاملا اشتباهه و توی هر چیزی خوب و بد هست. سینمای ایران هم از این قضیه مستثناء نیست.» من هم در پاسخ به ایشون گفتم که :«حرفتون درسته ولی میشه چند تا فیلم سینمایی مفید از ایران رو که امسال تولید شده بفرمایید تا من هم بتونم تماشا کنم؟» و طرف فکر کنم سین کرد و جواب نداد یا شاید هم یادش رفته جواب بده یا هر چیز دیگه‌ای ...
- چند روز قبل هم یک پستی دیدم از یکی از بلاگرا که نکته‌ی قابل تأملی رو گفت. داخل پستشون این رو گفته بودن که محتوای پست‌های وبلاگ باید جوری باشه که حالت مفید به خودش بگیره و نه اینکه یک عکس بندازیم و مجموع کلمات پست به ۲۰ تا هم نرسه و در نهایت هم دو تا وبلاگ رو معرفی کردن.
کاری به اینکه حرفشون درست هست یا نه ندارم. من هر چی متن‌های پایین‌تر رو خوندم به چیزی که می‌خواستم نرسیدم. اون هم اینکه ایشون به صورت دقیق نیومدن و بگن که چجوری میشه یک پست با محتوای مناسب‌تر تولید کرد؟ و نظرشون رو در چند تا مورد بیان کنن ... به نظرم اگه در ادامه‌ی پست به چند تا مورد اشاره میکردن که باعث قشنگ‌تر شدن محتوای پست‌ها می‌شد، می‌تونست خیلی پست از حالت صرفا انتقادی به یک حالت انتقاد سازنده برسه.
به نظرم هر جا می‌خوایم نظری بدیم بیایم و با ارائه‌ی مثال‌های مختلف اون نظر رو از یک حالت گفتاری به یک حالت درگیر کننده برای مخاطب تبدیل کنیم. به طوریکه طرف مقابل چیزی از اون نظر یاد بگیره :)
[برو به فرم ارسال نظر]